Το Ρολόι

Θα το συναντήσεις μπροστά σου, ανεβαίνοντας τον δρόμο που περνά μέσα από τα κάστρα της Ακροναυπλίας. Εδώ, είναι το σημείο όπου μπορείς να ξαποστάσεις και να θαυμάσεις το μεγαλείο και την ομορφιά του Ναυπλίου, που απλώνεται στα πόδια σου.

Η ιστορία του
Το ρολόι τοποθετήθηκε στην Ακροναυπλία την εποχή του Όθωνα, επί της δημαρχίας του ιατρού Επαμεινώνδα Κωτσονόπουλου (1866-1878 και 1883-1890). Ήρθε από την Βαυαρία με δωρεά του Λουδοβίκου του Α΄, πατέρα του Όθωνα.
Την περίοδο της κατοχής, οι Γερμανοί είχαν αποφασίσει να το ανατινάξουν, γιατί εμπόδιζε ένα πυροβόλο. Οι αντιδράσεις των Ελλήνων ήταν έντονες. Οι τότε άρχοντες της πόλης, ο δήμαρχος Νίκος Γιαννόπουλος, ο γραμματέας Εμμανουήλ Τερζάκης, ο Νομάρχης Γεωργιάδης, ο καθηγητής Β. Τόγιας, είχαν καταφέρει να αναβάλλουν την καταστροφή του για ένα μήνα. Δυστυχώς, στις 3 Μαΐου του 1944, ανατινάχτηκε.
Το ρολόι λειτούργησε ξανά στις 14 Σεπτεμβρίου του 1949 στις 5 το απόγευμα. Η τουριστική επιτροπή της πόλης φρόντισε για την ανακατασκευή του, χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό του ρολογιού, ο οποίος είχε σωθεί και φυλασσόταν στο δημαρχείο του Ναυπλίου.

Αξίζει να δεις
Αναμφισβήτητα πρόκειται για το πιο όμορφο μέρος της πόλης για να απολαύσεις το ηλιοβασίλεμα. Μην ξεχάσεις να έχεις μαζί σου φωτογραφική μηχανή.

Αυτό το ήξερες;
Χαρακτηριστικό είναι το ποίημα που έγραψε για το Ρολόι την ημέρα της καταστροφής του ο Εμμανουήλ Τερζάκης και το οποίο δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο του 1949 στην εφημερίδα Σύνταγμα.

Μαζί με τον Απρίλη ξεψυχά
η σιδερένια η καρδιά της πόλεως: Το Ρολόι!
Ακούστε το στερνή φορά,
και βάλτε μοιρολόι.
Τωχε φερμένο από τη Φραγκιά
τότες, τα χρόνια τα παλιά,
του Όθωνα η χρυσή καρδιά
και τωχε στήσει στοργικά
στην πιο ψηλή την τάπια
του Ιτς – Καλέ για να χτυπά
σε κάστρα Βενετσάνικα...
………………..
Και πάλι θα σημάνει
με διαμαντένια την λαλιά μια μέρα. Στην Ελευθερία!