Στα όρια του Καποδιστριακού Δήμου Ναυπλίου, στα Ίρια Αργολίδας, το βράδυ Κυριακής 2 Ιουνίου 2024, η Χορευτική Ομάδα Ιρίων μας προσκαλεί σε μια ιστορική αναδρομή μνήμης, από την κοσμοπολίτικη Σμύρνη στην Μικρασιατική Καταστροφή...
Από τα Ίρια του 1919, στη γραμμή "Εσκί Σεχίρ - Κιουτάχεια - Αφιόν Καραχισάρ"... "Δεν είν' αυγή να σηκωθώ να μην αναστενάξω, να γείρω σττο προσκέφαλο κι από καρδιάς να κλάψω"...
Ένα μοναδικό αφιέρωμα στη Σμύρνη, από τις χορευτικές Ομάδες των Ιρίων. Μέσα από το χορό και τις αφηγήσεις των παππούδων μας, που θα διηγηθούν οι επόμενες γενιές, ταξιδεύουμε πίσω στο χρόνο με σεμνότητα και μεγάλη συγκίνηση.
Συμμετέχει ο πολιτιστικός σύλλογος Τραχειάς και η χορωδία από τον Χορευτικό Σύλλογο Αργολίδας του Δήμου Επιδαύρου.
Ημερομηνία - Ώρα
Κυριακή 2 Ιουνίου 2024, στις 20:30
Τοποθεσία
Προαύλιος χώρος του Ιερού Ναού Αγίου Κωνσταντίνου, στην παραλία Ιρίων.
Αυτό το ήξερες;
Ο ελληνικός στρατός είχε καταλάβει το Αφιόν Καραχισάρ, την Κιουτάχεια και το Εσκί Σεχίρ στις αρχές Ιουλίου 1921, έχοντας παράλληλα αποκρούσει την αντεπίθεση των δυνάμεων του Ισμέτ Ινονού, που ωστόσο δεν είχαν συντριβεί οριστικά. Το τουρκικό αντάρτικο είχε σταδιακά δυναμώσει, ενώ αρκετοί από τους πρώην συμμάχους άρχισαν να συναλλάσσονται με τους Τούρκους εθνικιστές. Μετά τη σύσκεψη της Κιουτάχειας, που περατώθηκε στις 28 Ιουλίου 1921, και παρά τη σφοδρή και ηρωική ελληνική επίθεση, η τρίτη γραμμή άμυνας των Τούρκων ανατολικά του Σαγγάριου δεν διασπάστηκε. Ετσι, στις 11 Σεπτεμβρίου 1921 ο αρχιστράτηγος Παπούλας αναγκάστηκε να δώσει εντολή υποχώρησης και οχύρωσης δυτικά του Σαγγάριου. Το προσδοκώμενο αποτέλεσμα, η περικύκλωση και η εξολόθρευση ή αποδυνάμωση του εχθρού, δεν επιτεύχθηκε. Αντίθετα, στα πεδία της μάχης χιλιάδες Ελληνες στρατιώτες είχαν χάσει τη ζωή τους μαχόμενοι ηρωικά. Η εκστρατεία του Σαγγαρίου σήμανε και το τέλος των επιθετικών ενεργειών του ελληνικού στρατού. Ο δρόμος για την τελική πράξη του δράματος είχε πλέον ανοίξει... (Ιακώβου Δ. Μιχαηλίδη, καθηγητή Νεότερης και Σύγχρονης Ιστορίας του ΑΠΘ.)
Με τον όρο καταστροφή της Σμύρνης ή αλλιώς Μεγάλη Πυρκαγιά της Σμύρνης αναφέρονται τα γεγονότα της σφαγής του ελληνικού και αρμενικού πληθυσμού της Σμύρνης από τον κεμαλικό στρατό, καθώς και η πυρπόληση της πόλης, που συνέβησαν τον Σεπτέμβριο του 1922. Η καταστροφή αυτή άρχισε 7 ημέρες μετά την αποχώρηση και του τελευταίου ελληνικού στρατιωτικού τμήματος από τη Μικρά Ασία και μετά την είσοδο του τουρκικού στρατού και του ιδίου του Μουσταφά Κεμάλ στην πόλη (Wikipedia).
Το 1922, μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, στην πόλη του Ναυπλίου κατέφθασαν πρόσφυγες από την Κωνσταντινούπολη, την Καππαδοκία, την Ιωνία και την Πισιδία.
