Τα μονοπάτια του Ναυπλίου
Σε αυτή την μαγική πόλη, το Ναύπλιο, να ξέρεις πως το περπάτημα αποτελεί πάντα μια μοναδική εμπειρία! Όποιο ρυθμό κι αν έχεις, όσο χρόνο κι αν διαθέτεις, όποια κι αν είναι η φυσική σου κατάσταση, οι διαδρομές που έχεις μπροστά σου είναι ποικίλες και πάντα υπάρχει μία ιδανική για σένα!
Αν λόγου χάρη δεν έχεις και πολύ χρόνο ή θέλεις κάτι απλό, περπάτησε κατά μήκος του λιμανιού ως τον Φάρο ή πέρασε μια βόλτα από τα πάρκα Κολοκοτρώνη και Καποδίστρια, φτάνοντας ως την Πλατεία Συντάγματος. Αν ίσως θέλεις να προσθέσεις έναν βαθμό δυσκολίας, βάλε στη διαδρομή σου και τις Δρομόσκαλες κι εξερεύνησε τα σοκάκια του Ψαρομαχαλά! Θαύμασε τα σπίτια και τα αρχοντικά και βγάλε μοναδικές φωτογραφίες! Ακόμα, μπορείς να περπατήσεις στην άλλη μεριά του λιμανιού, που δένουν τα μεγαλύτερα πλοία και να φτάσεις ως την άκρη του λιμενοβραχίονα. Πόσο κοντά κι από εδώ φαίνεται το Μπούρτζι! Απλώνεις το χέρι και το φτάνεις!...
Τα δύο, όμως, πιο γνωστά μονοπάτια και αγαπημένες περιπατητικές διαδρομές για ντόπιους κι επισκέπτες, είναι ο περίφημος "Ο γύρος της Αρβανιτιάς" και η διαδρομή Αρβανιτιά – Καραθώνα, που μάλιστα έχουν συμπεριληφθεί στο δίκτυο του προγράμματος Natura. Η μαγεία των διαδρομών αυτών διάχυτη, μοναδικές οι εναλλαγές του τοπίου, η θέα ασυναγώνιστη, απερίγραπτα τα χρώματα του ουρανού και της θάλασσας κάθε ώρα της ημέρας ως το σούρουπο!...
Ο ξακουστός "Ο γύρος της Αρβανιτιάς" ξεκινάει μετά το πέρας της παραλίας με τις καφετέριες και καταλήγει στην πλατεία της Αρβανιτιάς, σε συνολική απόσταση ενός χιλιομέτρου περίπου. Σε όλη τη διαδρομή ατενίζεις απερίσπαστα τη θάλασσα, ενώ κοιτάζοντας ψηλά, δεσπόζουν κάθετοι βράχοι και τα επιβλητικά τείχη της Ακροναυπλίας.
Εκεί προχωρώντας, σκαρφαλωμένο στα βράχια, συναντάς ένα μικρό εκκλησάκι, που αποτελεί αγαπημένο προσκύνημα τόσο των κατοίκων, όσο και των επισκεπτών της πόλης. Πρόκειται για την Παναγίτσα ή την Παναγία της Σπηλιάς, τη Santa Maria della Grotta των Βενετών. Η θέα προς τον Αργολικό κόλπο από εδώ είναι μοναδική.
Ο γύρος καταλήγει στην πλατεία της Αρβανιτιάς. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση, η περιοχή ονομάστηκε Αρβανιτιά γιατί από τους βράχους της, το 1779, λέγεται ότι έριξε ο Γαζή Χασάν πασάς πέντε χιλιάδες τουρκαλβανούς και Αρβανίτες μισθοφόρους, που λυμαίνονταν την περιοχή. Υπάρχει και η άλλη εκδοχή της ονομασίας, κατά την οποία σε αυτή την περιοχή, που βρισκόταν εκτός των τειχών και ανατολικά της Πύλης της Ξηράς, κατοικούσαν ήδη από τα χρόνια της πρώτης Ενετοκρατίας, πολλές χιλιάδες Αρβανίτες.
Κάτω από την πλατεία λειτουργεί η κοντινότερη στην πόλη οργανωμένη παραλία, όπου μπορεί κανείς να απολαύσει το μπάνιο του ατενίζοντας ψηλά τα τείχη της Ακροναυπλίας και το κάστρο του Παλαμηδιού.
Μετά την πλατεία της Αρβανιτιάς, εκτείνεται η φανταστική πραγματικά διαδρομή Αρβανιτιά – Καραθώνα. Μπορείς, λοιπόν, να συνεχίσεις τον περίπατό σου ανατολικά, στους πρόποδες του Παλαμηδιού, καταλήγοντας σε απόσταση 2,7 χιλιομέτρων περίπου στην αμμουδιά της Καραθώνας. Αν πάλι θέλει κανείς να επιστρέψει στην παλιά πόλη, μπορεί να κατηφορίσει από την πλατεία της Αρβανιτιάς προς το Πάρκο του Σταϊκόπουλου και την Πύλη της Ξηράς.
Στη δεύτερη αυτή μοναδική διαδρομή, εκτός από την ανυπέρβλητη θέα της θάλασσας από διάφορα ύψη, μπορεί κανείς να παρατηρήσει την τεράστια ποικιλία σπάνιας χλωρίδας με ενδημικά φυτά της Πελοποννήσου (όπως η Campanula Andrewsii Δάφνη, Erysimum Corinthium, Stachys Chrysantha, Stachys Swainsonii Argolica, φρύγανα, η μεσογειακή μακία κ.ά.), που συγκεντρώνονται κατά μήκος! Ανάμεσα σε αυτά, εμφανίζεται και μια σημαντική πανίδα από σπονδυλωτά και ασπόνδυλα ζώα, όπως η Πελοποννησιακή σαύρα (Algyroides Μoreoticus), το σαμιαμίδι (Hemidactylus Τurcicus), το Coluber Gemonensis, η Σαΐτα του Νταλ (coluber najadum dahlii), ο Έρυξ ο Λουρίτης (Eryx Jaculus Turcicus), η Γουστέρα της Βόρειας Πελοποννήσου (Podarcis Peloponnesiaca Lais), η Ποταμοχελώνα (Mauremys Caspica rivulata), η Κρασπεδωτή χελώνα (Testudo Marginata), η Ονυχοχελώνα (Testudo Hermanii) και ο Οφιόμορος (Ophiomorus Punctatissimus). Όλα αυτά τα είδη προστατεύονται από τη Σύμβαση της Βέρνης.
Χρώματα κι αρώματα εναλλάσσονται, ενώ γλάροι που πετούν σου κάνουν συντροφιά. Άλλος περπατά με το σκύλο του, άλλοι με φίλους, ζευγαράκια πάνε αγκαλιά και άλλοι απολαμβάνουν τον καφέ στο χέρι και τη συντροφιά ενός βιβλίου στα παγκάκια ή στα βραχάκια κατά μήκος της διαδρομής. Αλλά και η γεωλογία αυτής της φανταστικής διαδρομής είναι πολύ ενδιαφέρουσα (η περιοχή ανήκει στην υπό-πελαγωνική ζώνη κι έχει πετρώματα όπως σχιστόλιθο, ψαγμίτη-πυριτόλιθο και μαργαϊκούς κερατόλιθους), προσελκύοντας και πολυάριθμους αναρριχητές, σε κάθε λογής μαρκαρισμένες διαδρομές. Τους βλέπεις να κρέμονται στα βράχια και σου κόβεται η ανάσα!...
Αν έχεις ακόμα χρόνο και διάθεση, σκέψου να προσθέσεις στο τέλος άλλα 415 μέτρα, από την Παραλία Καραθώνα ως το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, σε ένα στενότερο και λιγότερο πολυσύχναστο μονοπάτι. Σου υπόσχομαι, πως στο τέλος θα αποζημιωθείς με το παραπάνω! Σκέψου εκεί ένα μπανάκι από τα βραχάκια ή ένα μικρό πικ νικ…
Τέλος μην ξεχάσεις: η απόλυτη εμπειρία φυσικής δραστηριότητας στο Ναύπλιο και η πιο "must" διαδρομή, για άσκηση, για ρομάντζο, για εξερεύνηση ή για απίστευτες φωτογραφίες, είναι να ακολουθήσεις το μονοπάτι της ανάβασης στο κάστρο Παλαμήδι με τα -κατά παράδοση- 999 σκαλιά! Βάλε, λοιπόν, τα αθλητικά σου κι έφυγες! Δες το Ναύπλιο αλλιώς!...
